Studenten kunnen hun biertjes natuurlijk bekostigen met vakkenvullen in een supermarkt, maar anno 2017 kunnen zij ook militair worden. Wat? Als bijbaantje? Jazeker. 1 dag in de week om precies te zijn. Hun kennis is hard nodig binnen Defensie.
Dankzij Defensity College gaan wo-studenten hier parttime aan de slag. Betaald. En als militair.
De weg naar Defensity College leest als een verhaal uit een jongensboek. Een marine-beroepsmilitair, een defensieburgermedewerker en een ondernemende landmachtreservist. 3 mannen, uit 3 verschillende werelden, met 1 zelfde doel: jonge slimme koppen aan Defensie binden. Het middel: de vetste bijbaan voor studenten creëren. In een kroeg in Amsterdam krabbelden ze 2 jaar geleden hun plan op een bierviltje. Een jaar later zijn Erik Noordam, Hugo Goedhart en Alfred van der Klis de trotse oprichters van Defensity College. Nog een jaar verder, hebben de eerste 40 studenten een bijbaan bij Defensie.
Part-time militair
“Denk aan een student luchtvaart- en ruimtetechniek die meedenkt over een satelliet die de luchtmacht de ruimte in wil sturen. Of een psychologiestudent die onderzoekt wat de invloed van de zware marshal-opleiding is. Of een masterstudent journalistiek die meeschrijft aan maritieme doctrines.” Noordam noemt de uiteenlopende voorbeelden van bijbanen trots op.
Sinds begin dit jaar werken de eerste zogenoemde werkstudenten bij Defensie. Op dit moment volgen zij ook de Algemene Militaire Opleiding Reservisten (AMO-R). In 18 dagen leren ze militaire basisvaardigheden. De studenten worden namelijk reservist, oftewel: parttime militair. “Op deze manier horen ze er echt bij”, zegt Noordam. “Geen dienstplicht, maar een dienstkans.”
Werkstudent versus stagiair
Deze bijbaan mag niet verward worden met een stage, onderstreept Noordam. “Het werk is niet gekoppeld aan een studieopdracht. En de student krijgt gewoon per uur betaald. Zie het als een parttime junior medewerker, zolang de studie duurt. We doen mee in hetzelfde speelveld van werkstudenten als McKinsey, Heineken, Shell en Rabobank.”
“Zie het als een parttime junior medewerker, zolang de studie duurt.”
De sollicitatiebrieven stromen bij de mannen binnen. “Ruim 20 per week. Dat is toch niet normaal”, zegt Van der Klis alsof hij het zelf nog niet gelooft. “En het gros zou zonder dit programma niet aan Defensie denken als werkgever”, vult Goedhart aan. “Dit zijn studenten die eerder een baan op de Zuid-as zouden ambiëren.” Noordam: “Bij Defensie dachten veel van hen: ‘dat is voor minder hoogopgeleiden. Militairen die in het bos liggen en ‘oe-a’ roepen. Niks voor mij.’ Maar Defensie heeft ook veel slimme kennis nodig. In de strijd tegen cyberaanvallen, voor duurzame oplossingen, noem maar op. Door Defensity College zien ze: hé dit is toch ook wel wat voor mij.” En het zijn niet alleen mannen die er zo over denken. 50 procent van de sollicitanten is vrouw.
Werkplek
Door het overweldigende animo vindt er een strenge selectie op basis van de cv’s van de studenten plaats. “Zelf waren we er niet doorheen gekomen”, lacht Van der Klis. Bij elke beschikbare werkplek zoeken de mannen een geschikte student. Maar soms springt een cv er zo uit, dat het andersom werkt. “Een student die Russisch en Arabisch spreekt, die kunnen we niet laten gaan”, zegt Van der Klis. “Dan zoeken wij een werkplek voor hem. Wat overigens niet heel moeilijk is.”
“Een student die Russisch en Arabisch spreekt, die kunnen we niet laten gaan.”
Netwerken in vrije uurtjes
Het uitgebreide netwerk van Noordam, die 16 jaar dienstervaring heeft, komt daarbij goed van pas. Ook voor de start van Defensity College. Net als de lijntjes die burgermedewerker Goedhart door de jaren heen opbouwde binnen Defensie en de ondernemers-skills van Van der Klis. “Lobbyen , lobbyen, lobbyen. Dat is wat we het eerste jaar vooral deden”, zegt Goedhart. “’s Avonds en in weekenden. Naast onze andere werkzaamheden. Wij geloofden in dit project, maar je moet het wel bewijzen naar de buitenwereld. En dat kan pas als er daadwerkelijk studenten aan het werk zijn. We hebben alles met z’n drieën geregeld. Werkplekken, bezoekjes aan studentensteden voor werving, keuringen, de reservistenopleiding, echt alles. Dat lukte dankzij hulp van collega’s in sleutelposities. En omdat we dit doen onder de vlag van Jong Defensie (de jongerenvereniging van Defensie red.).”
Doorpakken of doodbloeden
Inmiddels hebben de mannen bewezen dat het idee dat ooit op een bierviltje werd gekrabbeld, goed uitpakt. Goedhart en Noordam werken nu zelfs fulltime aan het project. Van der Klis, die ook nog een eigen bedrijf heeft te leiden, draagt als reservist parttime bij. “Nu is Defensity College nog erg afhankelijk van ons 3”, zegt Noordam. “Mensen enthousiast maken voor ons idee is gelukt, nu willen we iets creëren wat stand houdt. Elk jaar zo’n 100 studenten aan een bijbaan bij Defensie helpen, zou geweldig zijn. We willen voorkomen dat het 1 of 2 jaar goed gaat en daarna doodbloedt, want dat zou ongelooflijk zonde zijn.”
“Elk jaar zo’n 100 studenten aan een bijbaan bij Defensie helpen, zou geweldig zijn.”
Het begin
April 2015 is er een Tedx-avond voor defensiemedewerkers. Vanuit Jong Defensie pitcht Hugo Goedhart zijn idee voor werkstudenten bij Defensie. Jonge slimme koppen binden aan Defensie en de student een bijbaan bieden die niet misstaat op zijn cv, dat is de strekking. Alfred van der Klis hoort het aan en herkent zijn eigen idee in de woorden van Goedhart. Hij belt collega Erik Noordam, waarvan hij weet dat hij de gedachten ook deelt. 2 dagen later spreken de 3 voor het eerst af in een kroeg in Amsterdam en daar wordt ‘hun’ Defensity College geboren.
Bron: magazines.defensie.nl